Sto lat temu zmarł Napoleon Cybulski, współodkrywca adrenaliny
|

Sto lat temu zmarł Napoleon Cybulski, współodkrywca adrenaliny

Sto lat temu (26.04.1919 r) zmarł polski fizjolog Napoleon Nikodem Cybulski – jeden z twórców światowej endokrynologii, współodkrywca adrenaliny oraz prądów czynnościowych mózgu, pionier elektroencefalografii i badacz hipnozy. W wolnych chwilach był publicystą, społecznikiem, gimnastykiem i dentystą. Napoleon Nikodem Cybulski herbu Prawdzic urodził się 14 września 1854 w Krzywonosach na Wileńszczyźnie(obecnie terytorium zachodniej Białorusi) jako…

Stałe postaci leku w renesansowym lecznictwie
|

Stałe postaci leku w renesansowym lecznictwie

listopad 2015, nr 111/89 online    Maści to jedna z powszechniej stosowanych sposobów podania leku do stosowania zewnętrznego. Tłuste podłoże (euceryna, wazelina, lanolina, parafina) pełni funkcje odżywcze oraz jest bazą dla zawieszonej lub zemulgowanej w nim jednej lub więcej substancji leczniczych. Maści dostępne są jako produkty fabryczne, ale również bardzo często przygotowywane w recepturze. Kolejną…

Kleiki, zawiesiny i emulsje w dawnej i współczesnej recepturze
|

Kleiki, zawiesiny i emulsje w dawnej i współczesnej recepturze

październik 2015, nr 110/88 online     Technologia Postaci Leku na studiach farmaceutycznych to jeden z ważniejszych zawodowych przedmiotów. Podczas wykładów omawiane są szczegółowo poszczególne procesy technologiczne oraz fizykochemiczne związane z powstawaniem danej postaci leku. Studenci poznają ponadto właściwości różnych substancji i ich zachowania się względem siebie. Ta teoretyczna wiedza weryfikowana jest na zajęciach praktycznych,…

Płynne postaci leku w renesansowym lecznictwie. Część trzecia

Płynne postaci leku w renesansowym lecznictwie. Część trzecia

lipiec 2015, nr 107/85 online      Leki płynne to niegdyś jedna z powszechniej stosowanych form podawania substancji leczniczej. W poprzednich numerach „Aptekarza Polskiego” („Aptekarz Polski” 103/81 marzec 2015, „Aptekarz Polski” 106/84 czerwiec 2015) przedstawione zostały: ekstrakty, odwary, napary, maceraty, wina i octy lecznicze oraz nalewki. W artykułach omówiono sposób przygotowywania, jak i właściwości wybranych…

Płynne postaci leku w renesansowym lecznictwie. Część druga

Płynne postaci leku w renesansowym lecznictwie. Część druga

czerwiec 2015, nr 106/84 online         W  Aptekarzu Polskim zapoczątkowany został cykl poświęcony  postaciom leków stosowanych w renesansie. Głównym zamierzeniem autorki artykułów jest pokazanie, jakie były korzenie aptecznej receptury i technologii postaci leku oraz jaka była różnorodność surowców leczniczych. Niektóre z surowców, jak i sposobów przygotowania odeszły już dziś z użycia, ale ich…

Płynne postaci leku w renesansowym lecznictwie. Część pierwsza
|

Płynne postaci leku w renesansowym lecznictwie. Część pierwsza

marzec 2015, nr 103/81 online      Leki przygotowywane na recepturze to coraz rzadsza czynność z jaką spotykamy się w aptece. Z jednej strony spowodowane jest to nieczęstym zapisywaniem przez  lekarzy recept robionych, ale również wybór preparatów gotowych jest tak duży, że przede wszystkim leczenie opiera się na lekach otrzymywanych przemysłowo. Zdarzają się jednak sytuacje,…

Między kuchnią a apteką, czyli o renesansowych środkach leczniczych

Między kuchnią a apteką, czyli o renesansowych środkach leczniczych

luty 2015, nr 102/80 online      Renesansowe środki lecznicze to temat, który został zapoczątkowany w kilku wcześniejszych numerach „Aptekarza Polskiego” artykułami: „Arkana Medycyny” (Aptekarz Polski nr 93), „O rzeczach wodnych albo miękkich do lekarstw potrzebnych” (Aptekarz Polski nr 95), „O kruszczynach, a o rzeczach z ziemie kopanych” (Aptekarz Polski nr 96) oraz „Surowce zwierzęce…

Surowce zwierzęce w renesansowej medycynie

Surowce zwierzęce w renesansowej medycynie

Balsam niedźwiedzi, maść końska, maść z sadła świstaka czy maść z jadem żmii – to preparaty, które możemy nabyć w aptekach. Większość z nich bazuje przede wszystkim na surowcach roślinnych, z wyjątkiem Viprosalu zawierającego niewielkie ilości jadu żmii zygzakowatej. Ale czy „odzwierzęce” nazwy tych specyfików, nie nawiązują do dawniej stosowanych leków lub może są świadectwem…

Arkana medycyny

Arkana medycyny

czerwiec 2014, nr 93/71 online      Etnomedycyna i etnofaramacja to gałęzie nauk bardzo dobrze rozwijające się na całym świecie. W ośrodkach europejskich analizie i badaniom poddawane są dawne przekazy ludowe związane z leczeniem i wykorzystaniem roślin oraz wiadomości zawarte w pismach Dioskorydesa, Pliniusza oraz w późniejszych zielnikach i księgach medycznych. W wielu krajach działają…

Contra pestis

Contra pestis

marzec 2014, nr 91/69 online    Choroba jest to taki stan organizmu, kiedy to czujemy się źle, a owego złego samopoczucia nie można jednak powiązać z krótkotrwałym, przejściowym uwarunkowaniem psychologicznym lub bytowym, lecz z dolegliwościami wywołanymi przez zmiany strukturalne lub zmienioną czynność organizmu. Przez dolegliwości rozumiemy przy tym doznania, które są przejawem nieprawidłowych zmian struktury…

Migawki z dziejów Naczelnej Izby Aptekarskiej. Kursy na stopień pomocnika aptekarskiego

Migawki z dziejów Naczelnej Izby Aptekarskiej. Kursy na stopień pomocnika aptekarskiego

lipiec 2013, nr 83/61 online        Obecnie zawód aptekarski w Polsce mogą wykonywać osoby, które ukończyły pięcioletnie studia magisterskie na wydziałach farmaceutycznych lub dwuletnie technika farmaceutyczne. Do niedawna wśród naszych koleżanek i kolegów znajdowały się także osoby posiadające tytuł pomocnika aptekarskiego. Uprawnienia takie nadawane były w latach pięćdziesiątych XX wieku. Ilustracja 1. Uczestnicy…

Migawki z dziejów Naczelnej Izby Aptekarskiej. Sprawy zielarskie

Migawki z dziejów Naczelnej Izby Aptekarskiej. Sprawy zielarskie

MAJ 2013, NR 81/59 online        Czytelnicy ubiegłorocznego cyklu „Migawki z dziejów polskich izb aptekarskich” pamiętają zapewne artykuły poświęcone plantacjom roślin leczniczych: lubelskiej Okręgowej Izby Aptekarskiej w Szczekarkowie oraz warszawskiej Okręgowej Izby Aptekarskiej w Kazuniu. Wspomniane plantacje były inicjatywami izb okręgowych, ale w ścisły sposób wynikały z ogólnej polityki, jaką przyjęła Izba Naczelna:…