Światowy Dzień Cukrzycy 2019. W cukrzycy najgorsze są powikłania

Światowy Dzień Cukrzycy obchodzimy raz w roku, ale o cukrzycy powinniśmy pamiętać każdego dnia. W prowadzeniu choroby bardzo ważna jest wczesna diagnoza, która może wpłynąć na uniknięcie nieprawidłowo leczonej cukrzycy. Do najczęściej występujących na świecie groźnych powikłań należy choroba niedokrwienna serca oraz retinopatia, która może prowadzić do utraty wzroku.

Epidemia cukrzycy na świecie ma coraz większy wymiar. Aktualna liczba dorosłych z cukrzycą typu 2 na świecie została oszacowana na 415 milionów. Wszystko wskazuje, że ta liczba będzie dalej rosnąć. Eksperci są zdania, że do 2040 roku wzrośnie do 642 milionów, co oznacza, że jedna osoba na 10 będzie miała cukrzycę.

Następstwem cukrzycy są groźne powikłania, ostre do których należą hipoglikemia, cukrzycowa kwasica ketonowa i stan hiperglikemiczno-hipermolalny oraz przewlekłe powikłania neurowaskularne m.in. retinopatia prowadząca do zaburzeń widzenia, cukrzycowa choroba nerek prowadząca do niewydolności i konieczności leczenia nerkozastępczego, neuropatia cukrzycowa będąca często przyczyną zespołu stopy cukrzycowej i amputacji kończyn z jej powodu. Przewlekłe powikłania to także choroby sercowo-naczyniowe przyczyniające się m.in. do przedwczesnego zgonu.  Na tle innych krajów europejskich, mamy pod tym względem jedne z najgorszych statystyk. We wspólnym interesie jest, aby wesprzeć chorych w prewencji przewlekłych powikłań cukrzycy. Niestety,  wzrost liczby chorych na cukrzycę związany jest ze wzrostem problemu powikłań schorzenia.

Prewencja powikłań cukrzycy to przede wszystkim szybka trafna diagnoza, edukacja i dobór optymalnej farmakoterapii. Pacjenci najczęściej zaraz po usłyszeniu diagnozy są zszokowani, wypierają chorobę i mają trudność w jej zaakceptowaniu. W pokonaniu tych trudności pomaga wsparcie rodziny, przyjaciół, ale także tej rodziny medycznej, którą stanowią lekarze diabetolodzy, pielęgniarki diabetologiczne, edukatorzy. Ich rolą jest m.in. edukowanie i motywowanie oraz wspomaganie w realizowaniu terapii.

Pacjenci z cukrzycą typu 2 bardzo często nie mają świadomości choroby i stąd określenie „cichy zabójca”. Jeśli rozpoznanie cukrzycy typu 2 jest opóźnione w czasie to już przy postawieniu diagnozy u pacjenta można stwierdzić zaawansowane powikłania.

– Kiedy w danej rodzinie jest osoba z cukrzycą, to najbliżsi powinni wspierać ją w odpowiednim prowadzeniu choroby. Przestrzeganie zaleceń lekarza, podejmowanie wysiłku fizycznego, zastosowanie odpowiedniej diety, systematyczne pomiary glikemii to działania ważne w prewencji poważnych powikłań cukrzycy prowadzących do kalectwa, takich jak m.in. utrata wzroku, niewydolność nerek, zawał serca, udar mózgu czy zespół stopy cukrzycowej. Oczywiście pacjenci muszą być samodzielni, ale nie pozostawieni tylko sobie sami w chorobie – mówi P. Prof. Dorota Zozulińska-Ziółkiewicz, Prezes Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego; Kierownik Kliniki Chorób Wewnętrznych i Diabetologii Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu.

Informacja prasowa