Nowe dane na temat leczenia choroby zwyrodnieniowej stawów za pomocą glukozaminy i chondroityny

Choroba zwyrodnieniowa stawów jest postępującą przewlekłą chorobą reumatyczną, wywołaną stanem zapalnym lub uszkodzeniem chrząstki stawowej, rozwijającą się w szczególności u osób narażonych na obciążenia stawów oraz w wyniku zaburzeń jakościowych i ilościowych w obrębie chrząstki stawowej. Schorzenie może doprowadzić do konieczności operacji wymiany stawu ^[i]. Choroba zwyrodnieniowa stawów jest uważana za główną przyczynę niepełnosprawności na całym świecie. Zapadalność na to schorzenie rośnie – szacuje się, że ChZS dotyka ponad 250 milionów ludzi na całym świecie ^[ii], przede wszystkim osoby powyżej 40 r.ż., głównie kobiety ^[iii].

Dostępnych jest wiele preparatów w klasie SYSADOA, (z ang. symptomatic slow acting drugs in ostheoarthritis- wolno działających leków objawowych stosowanych w chorobie zwyrodnieniowej stawów) z różnymi stopniami zaleceń w wytycznych klinicznych [iv]. Wyniki najnowszych badań wykazują, że spośród preparatów zawierających glukozaminę tylko glukozamina w postaci krystalicznego siarczanu jest skuteczna w zmniejszeniu dolegliwości  bólowych oraz poprawie czynności funkcjonalnej stawu kolanowego, a długofalowo może chronić przed progresją choroby. W przypadku glukozamin w innych postaciach niż krystaliczny siarczan dane nie potwierdzają podobnego istotnego efektu terapeutycznego.

„Wytyczne ESCEO z 2016 r., dotyczące postępowania w terapii ChZS stawu kolanowego zalecały rozważenie zastosowania w pierwszej linii terapii paracetamolu w połączeniu z lekiem z grupy SYSADOA (np. krystalicznego siarczanu glukozaminy lub siarczanu chondroityny o czystości farmaceutycznej). Od tego czasu w kilku publikacjach naukowych zwrócono uwagę na konsekwencje długotrwałego stosowania paracetamolu” – wyjaśnia prof. Jean-Yves Reginster z Departamentu Zdrowia Publicznego, Epidemiologii i Ekonomiki Zdrowia, Uniwersytetu w Liege – Centrum Współpracy WHO ds. Zdrowia Publicznego w zakresie Schorzeń Układu Mięśniowo-Szkieletowego i Starzenia się w Liege (Belgia). „ESCEO zdecydowało się przeprowadzić serię metaanaliz, dokonując ponownej oceny profilu bezpieczeństwa wszystkich leków stosowanych obecnie w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego. Wykazano, że siarczan glukozaminy jest całkowicie bezpieczny; nie opisano działań niepożądanych, poważnych działań niepożądanych lub wycofania się pacjentów z badań przed ich zakończeniem. Wspomniane metaanalizy kwestionują stosowanie paracetamolu jako pierwszej linii leczenia ChZS stawu kolanowego. Wydaje się, że w pierwszej kolejności właściwym wyborem jest terapia oparta na krystalicznym siarczanie glukozaminy i siarczanie chondroityny o czystości farmaceutycznej„.

„Wyjątkowość krystalicznego siarczanu glukozaminy polega na stabilności chemicznej, która umożliwia osiągnięcie farmakologicznie aktywnego stężenia leku w osoczu. Można powiedzieć, że zastosowana „technologia”, powala na stopniowe uwalnianie i osiągnięcie efektywnego stężenia substancji czynnej. Dlatego też pozytywne wyniki z metaanaliz nie mogą zostać przeniesione na inne glukozaminy inne niż te w postaci krystalicznego siarczanu„. – wyjaśnia prof. Luca Gallelli, profesor farmakologii klinicznej z Magna Graecia School of Medicine, University of Catanzaro (Włochy) – „Z tego powodu typowe kryteria dotyczące leków generycznych nie mają zastosowania do preparatów na bazie glukozaminy. W najnowszej publikacji ESCEO zaleca, aby te cząsteczki traktować jako „biopodobne”: tj. aby dana postać glukozaminy mogła być uważana za odpowiednią do zastąpienia, musi wykazywać równoważność pod względem farmakokinetyki, właściwości farmakologicznych w warunkach in vitro i in vivo oraz oczywiście, wykazywać efektywność terapeutyczną w randomizowanych badaniach klinicznych z zastosowaniem placebo„.

Materiał prasowy CluePR

[i] Inappropriate claims from non-equivalent medications in osteoarthritis: a position paper endorsed by the European Society for Clinical and Economic Aspects of Osteoporosis, Osteoarthritis and Musculoskeletal Diseases (ESCEO). Olivier Bruyère 2017

[ii] Bruyére et al., A consensus statement on the European Society for Clinical and Economic Aspects of Osteoporosis and Osteoarthritis (ESCEO) algorithm for the management of knee osteoarthritis—From evidence-based medicine to the real-life setting, Seminars in Arthritis and Rheumatism 45 (2016) S3–S11

[iii] Cross M, et al. Ann Rheum Dis 2014;73:1323-30

[iv] Cross M, et al. Ann Rheum Dis 2014;73:1323-30