MZ odpowiada w sprawie ryczałtów za lek recepturowy oraz wyceny opakowań
W piśmie postawiono trzy pytania:
1. Art. 96a ust. 2 pkt 3 wskazuje, iż lekarz, lekarz dentysta, felczer, starszy felczer może przepisać dla jednego pacjenta może przepisać dla jednego pacjenta jednorazowo maksymalnie:
3. podwójną ilość leku recepturowego, ustaloną zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 6 ust. 10 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia ż żywieniowego oraz wyrobów medycznych określającymi produkty lecznicze, które mogą być traktowane jako surowce farmaceutyczne
stosowane przy sporządzeniu leków recepturowych, z zastrzeżeniem, że w przypadku produktów leczniczych w postaci mazideł, maści, kremów, żeli, past do stosowania na skórę można przepisać dziesięciokrotną ilość leku recepturowego, ustaloną na podstawie tych przepisów; jednorazowo może być wystawionych do 16 takich recept niezbędnych pacjentowi do maksymalnie łącznie 120-dniowego okresu stosowania.
Tytułem powyższego, proszę o odpowiedź czy osoba realizująca receptę może ją zrealizować i wydać lek pacjentowi, gdy osoba wystawiająca receptę zaordynowała pacjentowi lek robiony w postaci mazidła lub maści, lub kremu, lub żelu, lub pasty do stosowania zewnętrznego w ilości ryczałtów pomiędzy dwa a dziesięć?
2. Czy dopuszczalnym jest, aby przy wykonywaniu leku robionego, dla postaci leku niewymagającej wykonania w warunkach aseptycznych, użyć, wycenić i wydać pacjentowi lek w opakowaniu zakupionym jako opakowanie jałowe?
3. Czy apteka wykonując lek recepturowy może użyć i wycenić opakowanie leku robionego, które nie posiada identyfikatora EAN lub numeru GTIN? Jeżeli tak, to jakie dane dla takiego opakowania należy przekazać w komunikacie elektronicznym do OW NFZ? Pytanie podyktowane jest faktem, iż w aptekach znajduje się wiele opakowań leku recepturowego zakupionych kilka lat wcześniej, dla których nie zostały określone kody identyfikujące ten produkt.
Na korespondencję odpowiedział, Departament Gospodarki Lekami MZ w tej sprawie.
Odpowiadając na pierwsze z pytań, Ministerstwo Zdrowia podkreślił, że art. 96a ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo farmaceutyczne określa maksymalną wielkość jednorazowej ordynacji. W przypadku produktów leczniczych w postaci mazideł, maści, kremów, żelów, past do stosowania na skórę jest to dziesięciokrotność ilości ustalonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ustawy z 12 maja 2011 r. o refundacji leków. Jednorazowe ordynacje nie przekraczające tej ilości należy zatem uznać za prawidłowe.
Odnosząc się do drugiego pytania poinformowano, że przepisy prawa nie regulują poruszonej w nim kwestii. Ministerstwo zajęło stanowisko, że zasadność użycia opakowania jałowego przy opakowaniu leku recepturowego niewymagającego wykonania w warunkach aseptycznych powinna być ocenione przez osobę wykonującą lek.
W przypadku ostatniego z pytań Departament odpowiedział, że związane jest ono z raportowaniem do NFZ, a te kwestie leżą poza zakresem kompetencji DPLiF.
Całość korespondencji dostępna jest na stronie Warszawskiej Okręgowej Izby Aptekarskiej –> kliknij tutaj.